សាធារណរដ្ឋកូរ៉េ (កូរ៉េខាងត្បូង) គឺជាប្រទេសមួយដែលទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយនៅក្នុងសន្ទស្សន៍ Bloomberg Innovation Index 2016 ដែលផ្តល់ពិន្ទុសេដ្ឋកិច្ចដោយប្រើកត្តារួមទាំងការចំណាយលើការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍ (R&D) និងការប្រមូលផ្តុំរបស់ក្រុមហ៊ុនសាធារណៈបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់។ 

ក្នុងនោះផងដែរ កូរ៉េខាងត្បូងទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់បំផុតនៅទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់ការបន្ថែមតម្លៃផលិតកម្ម ក៏ដូចជាប្រសិទ្ធភាពកម្រិតឧត្តមសិក្សា ដែលជាវិធានការដែលរួមបញ្ចូលនូវការចុះឈ្មោះចូលរៀននៅឧត្តមសិក្សា និងការប្រមូលផ្តុំនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វកម្ម។ 

ហើយកូរ៉េខាងត្បូងក៏ត្រូវបានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទីពីរសម្រាប់អាំងតង់ស៊ីតេ R&D ដង់ស៊ីតេបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ និងសកម្មភាពប៉ាតង់ ហើយជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទីប្រាំមួយសម្រាប់ការផ្តោតអារម្មណ៍របស់អ្នកស្រាវជ្រាវផងដែរ។

ក្នុងរយៈពេល ៤ ទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងបានបង្ហាញពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចដ៏មិនគួរឱ្យជឿ និងការធ្វើសមាហរណកម្មពិភពលោកដើម្បីក្លាយជាសេដ្ឋកិច្ចឧស្សាហកម្មបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់។ 

ដោយក្នុងនោះយើងឃើញថា នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៦០ ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់របស់កូរ៉េខាងត្បូង អាចប្រៀបធៀបជាមួយនឹងកម្រិតនៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រនៃទ្វីបអាហ្រ្វិក និងអាស៊ីបាន។ 

ក្នុងឆ្នាំ ២០០៤ កូរ៉េខាងត្បូងក៏បានចូលរួមជាមួយក្លឹបសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកដែលមានតម្លៃរហូតដល់រាប់ពាន់លានដុល្លារទៀតផង។

ជុំវិញនៃការជោគជ័យដ៏ធំធេងរបស់កូរ៉េខាងត្បូងដូចនេះ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Heui Jae Pahk ដែលជាប្រធានការិយាល័យផែនការយុទ្ធសាស្រ្តស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍នៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ឧស្សាហកម្ម និងថាមពលរបស់កូរ៉េខាងត្បូង ដែលបានបំពេញបេសកកម្មដឹកនាំផែនការស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ជាតិនៅក្នុងតំបន់នៃបច្ចេកវិទ្យាឧស្សាហកម្ម បានបញ្ជាក់ថា R&D គឺជាកត្តាជំរុញដ៏សំខាន់សម្រាប់កំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍន៍ឧស្សាហកម្មទាំងក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។ 

សម្រាប់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ទាំងអស់ លោកបានផ្តល់អនុសាសន៍អំពីបញ្ហាមួយចំនួនដែលគួរតែណែនាំទិសដៅគោលនយោបាយស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយជោគជ័យ។ ជាដំបូង លោកបានកត់សម្គាល់ថា ការទទួលបានបទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងត្រូវការពេលវេលា និងការខិតខំប្រឹងប្រែង ដោយទទូចថា របស់ទាំងនេះមិនអាចទិញ ឬនាំយកមកនៅពេលក្រោយបានទេ។ 

នៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូង លោក Pahk បាននិយាយថា “R&D ដែលជំរុញដោយរដ្ឋាភិបាលមានប្រសិទ្ធភាព ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីដំណាក់កាលរីកចម្រើន វាត្រូវបានណែនាំឱ្យផ្លាស់ប្តូរទៅជា R&D ដែលជំរុញដោយវិស័យឯកជនវិញ។

លោក Pahk បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការច្នៃប្រឌិតប្រកបដោយជោគជ័យមិនអាចកើតឡើងក្នុងភាពឯកោបានទេ ដោយកត់សម្គាល់ថាវាត្រូវតែជាដំណើរការបើកចំហដែលពាក់ព័ន្ធនឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៅដំណាក់កាលដំបូង។ 

កិច្ចសហប្រតិបត្តិការនេះត្រូវតែមានរវាងអ្នកសិក្សា រដ្ឋាភិបាល និងវិស័យឯកជននៅថ្នាក់មូលដ្ឋាន ហើយនឹងមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយប្រទេសជឿនលឿនជាង។

លោក Pahk បាននិយាយថា ជំហានដ៏សំខាន់មួយបន្ថែមទៀតគឺត្រូវតែមានគោលដៅសម្រាប់ទីផ្សារ។ ហើយចំពោះដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃគោលនយោបាយស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយជោគជ័យ គឺតម្រូវការដើម្បីឈានចូលទៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោក និងដើម្បីធានាបាននូវស្វ័យភាពអតិបរមា និងការច្នៃប្រឌិតរបស់វិស័យឯកជន។ លោក Pahk បានបន្តថា R&D គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃជំនួយអភិវឌ្ឍន៍ផ្លូវការរបស់ប្រទេសកូរ៉េ (ODA) ។ 

ជុំវិញទាក់ទងជាមួយនឹងការលើកឡើងរបស់សាស្ត្រាចារ្យរូបនេះផងដែរ គេបានកត់សម្គាល់ឃើញថា “សាធារណរដ្ឋកូរ៉េគឺជាប្រទេសដ៏កម្រមួយដែលទទួលស្គាល់សារៈសំខាន់នៃ ODA នៅក្នុងតំបន់នៃបច្ចេកវិទ្យាឧស្សាហកម្ម។ 

ហើយពេលនេះ ODA មិនត្រឹមតែបានជួយដល់កូរ៉េខាងត្បូងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះវាក៏បានជួយទៅដល់ប្រទេសផ្សេងទៀតផងដែរ»។

ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មូលហេតុដែលធ្វើឲ្យកូរ៉េខាងត្បូងមានការអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងដូច្នេះ ដោយសារតែពួកគេយកចិត្តទុកដាក់ទៅបច្ចេកវិទ្យាព្រោះថា "បច្ចេកវិទ្យាបង្ហាញពីឱកាសជាច្រើន និងតម្រូវការដើម្បីដឹកនាំវាដើម្បីផលប្រយោជន៍ប្រទេស" ។ 

"ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ" ហើយ "បច្ចេកវិទ្យាមិនត្រឹមតែអាចជួយប្រទេសនានាឱ្យឡើងខ្សែសង្វាក់តម្លៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាថែមទាំងបង្ហាញពីឱកាសដើម្បីរុញច្រានដែនកំណត់បរិស្ថានមួយចំនួនជាមួយនឹងបច្ចេកវិទ្យាថ្មីសម្រាប់ផលិតភាពធនធានដែលកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង។ 

ក្នុងនោះយើងឃើញថា “សមត្ថភាពបច្ចេកវិទ្យាដ៏រឹងមាំផ្តល់នូវលទ្ធភាពជាច្រើនដើម្បីធានាការសម្រេចបាននូវឧស្សាហូបនីយកម្មរួមបញ្ចូល និងនិរន្តរភាពនៅក្នុងប្រទេសមួយ។ 

ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងការប្រៀបធៀបទៅនឹងសារៈសំខាន់ជាយុទ្ធសាស្រ្តរបស់វា វាត្រូវបានគេសង្កេតឃើញថា យុទ្ធសាស្រ្ត R&D ជាប្រព័ន្ធ និងស៊ីសង្វាក់គ្នាគឺមិនមាន ឬខ្សោយខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ជាច្រើន ហើយនេះពិតជាអាចនឹងត្រូវបានកែលម្អជាមួយនឹងអន្តរាគមន៍របស់ UNIDO ។